Kliknij tutaj --> 🫎 czy syndyk moze wyrzucic z mieszkania

W tym celu może konfiskować różne przedmioty i aktywa dłużnika, z wyjątkiem tych objętych tzw. tzw. eksmisją. Ochrona mieszkania dla dłużnika jest jednym z podstawowych praw przyznanych przez ustawę o upadłości konsumenckiej. Według niej, syndyk nie ma prawa zająć mieszkania, w którym dłużnik ma swoje miejsce zamieszkania. Zadania syndyka. Syndyk jest pełnomocnikiem sądu. Obejmuje majątek firmy lub osoby prywatnej, która została postawiona w stan upadłości i zarządza nim. Zawiadamia o upadłości wierzycieli, komornika, banki i inne instytucje. Zadaniem syndyka jest również sporządzenie spisu inwentarza i oszacowanie masy upadłości. Nawet jesli nie placil, landlord nie mial prawa wyrzucic z mieszkania bez wypowiedzenia. Ale to juz po ptokach. Teraz skoncentrujcie sie na szukaniu nowego domu, w Bradford i okolicach nie powinno byc z tym problemu. Służebność mieszkania jako rodzaj służebności osobistej. Służebność mieszkania to jeden z rodzajów służebności osobistej, czyli przysługującej konkretnej, opisanej z imienia i nazwiska osobie. Na podstawie umowy zawartej z właścicielem nieruchomości otrzymuje ona prawa do korzystania z domu lub mieszkania w zakresie W poniższym artykule przyjrzymy się bliżej sytuacji, w której mieszkanie z licytacji komorniczej jest zamieszkiwane przez lokatorów. W artykule znajdziesz odpowiedź na pytanie, co robić, gdy w mieszkaniu, które kupiliśmy z licytacji, zamieszkuje lokator oraz, czy opłaty dłużnika za media przechodzą na nowego właściciela Site De Rencontre Au Mali Gratuit. Czy teściu może wyrzucić z mieszkania syna z rodziną w każdej chwili? Pytanie z dnia 08 listopada 2021 Pytanie czy teściu może wyrzucić z mieszkania syna z rodziną w każdej chwili? Syn z rodziną są zameldowani Dzień dobry, nie, ale może wypowiedzieć umowę najmu/użyczenia i złożyć pozew o eksmisję. Pozdrawiam adwokat Bernadetta Parusińska- Ulewicz adwokat@ tel.: 663-182-634 Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Dzień dobry. 1. Nie, w celu doprowadzenia do opuszczenia mieszkania przez lokatorów bez ich zgody- właściciel musi wykonać kilka czynności prawnych. W pierwszej kolejności musi wypowiedzieć umowę na podstawie, której lokatorzy zamieszkują w lokalu (np. ustna umowa użyczenia) i wyznaczyć im odpowiedni termin na jego opuszczenie. Jeżeli lokatorzy nie zastosują się do wezwania, to konieczne stanie się wszczęcie postępowania o eksmisję i eksmisja. Eksmisja będzie natomiast możliwa tylko po zapewnieniu lokatorom lokalu zastępczego itp. 2. Kwestia zameldowania nie ma tu znaczenia. Ważne jest czy lokatorzy faktycznie zamieszkują w lokalu. Pozdrawiam. Adw. Tomasz R. Weigt, tel. 601-563-996 Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Chcę dodać odpowiedź Jeśli jesteś prawnikiem zaloguj się by odpowiedzieć temu klientowi Jeśli Ty zadałeś to pytanie, możesz kontynuować kontakt z tym prawnikiem poprzez e-mail, który od nas otrzymałeś. Nie znalazłeś wyżej odpowiedzi na swój problem? Jak wyrzucić dorosłego syna z mojego mieszkania własnościowego? Syn za nic nie płaci, robi awantury, sprowadza pijanych gości. Obowiązek alimentacyjny względem dorosłego syna W pierwszej kolejności odnieść należy się do kwestii alimentowania syna. Żaden z przepisów nie wskazuje bowiem granicy wiekowej z której wystąpieniem uchylony jest obowiązek alimentacyjny względem dziecka. Proszę bowiem zwrócić uwagę na przepis art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Pełnoletni syn nie chce się wyprowadzić W drugiej kolejności wyraźnie podkreślić należy, iż to Panu jako właścicielowi przysługuje roszczenie o wydanie zajętej nieruchomości. Z uwagi na fakt, iż syn nie płaci za nic, mamy do czynienia z umową użyczenia. Choć umowa ta nigdy nie została zawarta na piśmie, nie oznacza, że nie obowiązuje. Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej. Jeżeli poczynił inne wydatki lub nakłady na rzecz, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia. Zgodnie z art. 715 Kodeksu cywilnego jeżeli umowa użyczenia została zawarta na czas nieoznaczony, użyczenie kończy się, gdy biorący uczynił z rzeczy użytek odpowiadający umowie albo gdy upłynął czas, w którym mógł ten użytek uczynić. Zobacz również: Pozew o eksmisję dorosłego syna wzór Wypowiedzenie umowy użyczenia i eksmisja dorosłego syna Z uwagi na przedstawiony przez Pana stan faktyczny, a w szczególności biorąc pod uwagę zachowanie syna, w każdym momencie może Pan wypowiedzieć umowę użyczenia. Umowa użyczenia winna być wypowiedziana z wyprzedzeniem na 1 miesiąc naprzód. Później będzie Panu przysługiwało prawo wystąpienia do Sądu z pozwem o eksmisję. Wyraźnie przy tym podkreślić należy, że meldunek syna w żaden sposób nie wpływa na prawo do lokalu. W wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Obowiązek zapewnienia lokalu socjalnego ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec: kobiety w ciąży, małoletniego, niepełnosprawnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, z późn. zm.)lub ubezwłasnowolnionego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą, obłożnie chorych, emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej, osoby posiadającej status bezrobotnego, osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały– chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany. Reasumując, Pana prawem jest wypowiedzenie synowi umowy użyczenia, która z braku zachowania formy pisemnej obowiązuje w dniu dzisiejszym. W przypadku nieopuszczenia lokalu w terminie przysługuje Panu uprawnienie do żądania wydania lokalu poprzez jego opuszczenie ze wszystkimi prawami i rzeczami reprezentującymi syna. Wymiana zamków przed eksmisją upoważni Pana syna do założenia sprawy o naruszenie posiadania, bowiem pomimo zajmowania lokalu wbrew Pana woli ma do niego prawo, dopóty nie będzie wyroku eksmisyjnego. W każdym momencie może Pan zmienić zamki w drzwiach, ale musi się Pan liczyć z możliwością oddania sprawy do sądu, tj. o naruszenie posiadania. Przeciwko temu, kto samowolnie naruszył posiadanie, jak również przeciwko temu, na czyją korzyść naruszenie nastąpiło, przysługuje posiadaczowi roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego i o zaniechanie naruszeń. Roszczenie to nie jest zależne od dobrej wiary posiadacza ani od zgodności posiadania ze stanem prawnym, chyba że prawomocne orzeczenie sądu lub innego powołanego do rozpoznawania spraw tego rodzaju organu państwowego stwierdziło, że stan posiadania powstały na skutek naruszenia jest zgodny z prawem. Roszczenie wygasa, jeżeli nie będzie dochodzone w ciągu roku od chwili naruszenia. Stan opisany w pkt od 1 do 6 będzie oceniany na dzień sprawy, a nie na dzień dzisiejszy. Zobacz również: Wymeldowanie dorosłego dziecka Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Czy zona może wyrzucić męża z domu. Pytanie z dnia 28 grudnia 2020 mieszkam już 30 lat z żoną u jej rodziców z teściem żyje bardzo ciężko jestem zameldowany na stałe i jestem na ręncie a mam 56 lat żona 51 i chce mnie wyżucić Proszę napisać jak rozumieć sformułowanie : " chce mnie wyrzucić " Czy są to tylko słowne twierdzenia czy też został już niesiony pozew o eksmisje do sądu. z poważaniem : adw Janusz Sawicki @ Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Chcę dodać odpowiedź Jeśli jesteś prawnikiem zaloguj się by odpowiedzieć temu klientowi Jeśli Ty zadałeś to pytanie, możesz kontynuować kontakt z tym prawnikiem poprzez e-mail, który od nas otrzymałeś. Nie znalazłeś wyżej odpowiedzi na swój problem? Czy małżonek jest uprawniony do korzystania z mieszkania należącego do drugiego małżonka? Pyta Pani, jak wyrzucić męża z domu przed rozwodem. Jest Pani właścicielką domu, ale nie może Pani samowolnie pozbawić męża posiadania tego domu. Może też zaistnieć sytuacja, że Pani mąż, mimo że nie jest właścicielem domu, ma uprawnienie do korzystania z niego. Ważny w sprawie będzie art. 281 Kodeksu rodzinnego, stosownie do którego jeżeli prawo do mieszkania przysługuje jednemu małżonkowi, drugi małżonek jest uprawniony do korzystania z tego mieszkania w celu zaspokojenia potrzeb rodziny. Przepis ten stosuje się odpowiednio do przedmiotów urządzenia domowego. Prawa i obowiązki wynikające z zawarcia związku małżeńskiego Jako że jeszcze Państwo jesteście małżeństwem, należy wziąć pod uwagę skutki prawne, jakie pociąga za sobą zawarcie małżeństwa w myśl przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zawarcie małżeństwa rodzi pomiędzy małżonkami więzy prawne, wzajemne prawa i obowiązki. Małżonkowie są obowiązani do wspólnego pożycia, do wzajemnej pomocy i wierności oraz do współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli (art. 23, zdanie drugie Kodeksu rodzinnego). Wypełnienie tych obowiązków jest ułatwione, gdy małżonkowie zamieszkują wspólnie. Powstaje w związku z tym pytanie, czy gdy prawo do mieszkania, w tym prawo własności lokalu, należy do majątku osobistego jednego z małżonków, drugiemu z nich przysługują jakieś uprawnienia do tego mieszkania. Przez wiele lat kwestia ta nie była uregulowana ustawowo, przyjmowano jednak, że zawarcie związku małżeńskiego prowadzi do powstania stosunków rodzinno-prawnych, z których wynika także uprawnienie do zamieszkiwania w lokalu należącym do współmałżonka. W obecnym stanie prawnym kwestia ta nie budzi już żadnych wątpliwości – ustawą z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. Nr 162, poz. 1691) wprowadzony został ww. art. 281 Kodeksu rodzinnego. Ze zdania pierwszego tego przepisu wynika, że jeżeli prawo do mieszkania przysługuje jednemu małżonkowi, drugi małżonek jest uprawniony do korzystania z tego mieszkania w celu zaspokojenia potrzeb rodziny. Nabycie takiego prawa przez współmałżonka nie zostało przy tym uzależnione od nieprzysługiwania prawa do innego lokalu mieszkalnego. W Pani przypadku może zachodzić sytuacja, że zaspokojeniu potrzeb rodziny służy więcej niż jedno mieszkanie (w tym również Pani dom). Zaspokojeniu tych potrzeb służą również zapewne Państwa mieszkania poza granicą Polski. To, że Pani mąż posiada uprawnienie do korzystania z Pani mieszkania (domu), nie ogranicza Pani w rozporządzaniu Pani prawem własności. Może Pani zbyć prawo własności, np. w drodze darowizny na rzecz córki. Czy mąż po rozwodzie może żądać zwrotu nakładów poniesionych na majątek odrębny żony? Ze względu na to, że dom został wybudowany w czasie trwania małżeństwa, Pani mężowi służy roszczenie o zwrot nakładów z majątku wspólnego małżeńskiego na Pani majątek osobisty. Wybudowanie domu z majątku wspólnego małżeńskiego na nieruchomości wchodzącej w skład majątku osobistego jednego z małżonków nie rodzi żadnych uprawnień właścicielskich do domu drugiego małżonka. Twierdzenia Pani męża co do prawa własności do domu są błędne. W sprawie ważne jest również to, czy z Pani domu korzystał również Pani mąż i czy są w domu jego rzeczy. Jeżeli tak, to można uznać go za posiadacza tego domu. Posiadanie nie jest prawem (tak jak prawo własności), ale stanem faktycznym. Posiadanie podlega ochronie prawnej. Według art. 336 Kodeksu cywilnego posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel (posiadacz samoistny), jak i ten, kto nią faktycznie włada jak użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą (posiadacz zależny). Czy mąż nie będący właścicielem domu może być uznany za posiadacza tego domu? Stosownie do art. 341 Kodeksu cywilnego domniemywa się, że posiadanie jest zgodne ze stanem prawnym. Domniemanie to dotyczy również posiadania przez poprzedniego posiadacza. Ważnym przepisem będzie art. 342 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym nie wolno naruszać samowolnie posiadania, chociażby posiadacz był w złej wierze. Nawet jeżeli Pani mąż korzystałby z Pani domu bez podstawy prawnej (np. po rozwodzie), to wówczas nie mogłaby Pani „wyrzucić” go z domu własnym działaniem. Posiadanie nawet niezgodne z prawem podlega ochronie. Stosownie do art. 343 § 1 Kodeksu cywilnego posiadacz może zastosować obronę konieczną, ażeby odeprzeć samowolne naruszenie posiadania. Natomiast według § 2 art. 343 Kodeksu cywilnego posiadacz nieruchomości może niezwłocznie po samowolnym naruszeniu posiadania przywrócić własnym działaniem stan poprzedni; nie wolno mu jednak stosować przy tym przemocy względem osób. Posiadacz rzeczy ruchomej, jeżeli grozi mu niebezpieczeństwo niepowetowanej szkody, może natychmiast po samowolnym pozbawieniu go posiadania zastosować niezbędną samopomoc w celu przywrócenia stanu poprzedniego. I w końcu – stosownie do art. 3431 Kodeksu cywilnego – do ochrony władania lokalem stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie posiadania. Jak z powyższego wynika, Pani mężowi jako posiadaczowi domu przysługują środki obrony przed samowolnym naruszeniem tego posiadania. Ta ochrona przysługuje mężowi nie zależnie od tego, czy posiada uprawnienie do korzystania z domu, czy też nie. Jeżeli więc do tej pory Pani mąż korzystał z domu i znajdują się w nim jego rzeczy, to za każdym razem, kiedy np. zmieni Pani zamki w domu, mąż będzie mógł zastosować środki ochrony posiadania, np. niezwłocznie po naruszeniu posiadania będzie mógł przywrócić sobie dostęp do domu (np. wymienić zamki) lub złożyć w sądzie pozew o przywrócenie posiadania. Do rozstrzygnięcia spornych kwestii w Pani sprawie właściwy jest tylko sąd. Mogłaby Pani np. złożyć w sądzie pozew o nakazanie mężowi opuszczenia domu i opróżnienia jego rzeczy. Jednak dopóki jesteście Państwo małżeństwem, Pani mąż może powoływać się na art. 281 Kodeksu rodzinnego. Jeżeli sąd w toku ewentualnego postępowania o eksmisję ustali, że Pani dom służy zaspokojeniu potrzeb rodziny (zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Pani i Pani męża), to należy się liczyć z tym, że sąd oddali Pani powództwo. Eksmisja byłego męża z domu Jeżeli uzyska Pani rozwód, to Pani małżonek straci uprawnienie do korzystania z Pani domu. Wówczas jako właściciel domu z łatwością uzyska Pani wyrok eksmisyjny. Podstawą takiego roszczenia (o opuszczenie Pani domu i opróżnienie go z rzeczy Pani męża) będzie art. 222 § 1 Kodeksu cywilnego: właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą. Po rozwodzie Pani mąż nie będzie mógł żądać oddalenia powództwa o eksmisję na tej podstawie, że przysługuje mu uprawnienie do władania rzeczą (które obecnie wynika z art. 281 Kodeksu rodzinnego). W ewentualnym pozwie o eksmisję wystarczy, że wskaże Pani, iż jako właścicielka nie wyraża Pani zgody na korzystanie z Pani domu przez Pani, byłego już wówczas, męża. Jeśli podaruje Pani dom swojej córce, to córka będzie mogła poczynić kroki w celu nakazania Pani mężowi opuszczenia domu i opróżnienia domu z jego rzeczy. Wystarczy, że Pani córka wezwie Pani męża do opuszczenia jej domu. Jeżeli mąż nie zastosuje się do tego wezwania, córka będzie mogła skierować sprawę na drogę postępowania sądowego o eksmisję. Tu również podstawą eksmisji będzie to, że córka jako właścicielka domu nie zgadza się na korzystanie przez Pani męża z jej domu. Należy też pamiętać, że policja nie jest uprawniona do rozstrzygania sporów cywilnych i rodzinnych pomiędzy danymi osobami. Jedynym organem do tego uprawnionym jest sąd powszechny. Policja niewiele może zrobić w sytuacji podobnej do tej, w jakiej Pani się znajduje. Prawidłowym postępowaniem policjantów powinno być pouczenie Państwa, że możecie swój spór skierować na drogę postępowania sądowego. Z uwagi na powyższe, moim zdaniem, najlepiej w chwili obecnej będzie najpierw doprowadzić do takiej sytuacji, w której mąż straci uprawnienie do zamieszkiwania w Pani domu (czyli doprowadzić do rozwodu), lub podarować dom córce, która będzie mogła podjąć działania w celu nakazania mu przez sąd opuszczenia jej domu i opróżnienia go z rzeczy przez Pani męża. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . 2015Syndyk masy upadłości jest tym organem postępowania upadłościowego, z którym upadły konsument będzie miał najczęściej do czynienia. To w zasadzie od jego postawy zależy jak uciążliwym i dotkliwym będzie dla upadłego konsumenta przebieg całego postępowania. Z dniem ogłoszenia upadłości konsumenckiej syndyk przejmuje bowiem od upadłego konsumenta zarząd całym jego majątkiem, który wchodzi w skład masy upadłości i przystępuje do jego likwidacji. Pod kątem powyższych zadań przepisy określają obowiązki syndyka, które w związku z licznymi prośbami czytelników bloga postaram się przybliżyć w dzisiejszym obowiązki syndykaOsoba syndyk wyznaczana jest przez sąd upadłościowy już w samym postanowieniu o ogłoszeniu upadłości konsumenckiej. Syndyk niezwłocznie po rozpoczęciu swojej funkcji obowiązany jest kolejno do:objęcia majątku upadłego konsumenta – upadły konsument oraz każda osoba, u której znajdują się składniki jego majątku zobowiązana jest dobrowolnie przekazać go syndykowi. Wykonanie tego obowiązku upadły potwierdza w formie oświadczenia na piśmie, które składane jest sędziemu-komisarzowi. W razie „oporu” wprowadzenie syndyka w majątek upadłego konsumenta nastąpi przy pomocy komornika zarządu majątkiem upadłego konsumenta – zarząd majątkiem upadłego konsumenta obejmuje w szczególności: sprawowanie nad nim bieżącej pieczy, kontrolowanie i regulowanie kosztów jego utrzymania, przygotowanie do go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem – chodzi tu o zorganizowanie i przedsięwzięcie takich czynności jak np.: ubezpieczenie majątku od ognia i zdarzeń losowych, przeprowadzenie kontroli nieruchomości pod kątem jej zabezpieczenia przed wejściem osób trzecich, przeprowadzenie niezbędnych remontów i majątku upadłego konsumenta – wprawdzie możliwe jest to dopiero po złożeniu przez syndyka spisu inwentarza wraz z oszacowaniem, jednakże już wcześniej syndyk może podjąć czynności przygotowawcze, np.: uporządkować stan prawny nieruchomości, znieść współwłasności, przekształcić użytkowania wieczystego we zadania syndykaCelem realizacji powyższych ogólnych obowiązków syndyk podejmuje niezbędne czynności celem ujawnienia postanowienia o ogłoszeniu upadłości w księdze wieczystej oraz w innych księgach i rejestrach, do których wpisany jest majątek upadłego;2) zawiadamia o upadłości tych wierzycieli, których adresy są znane na podstawie ksiąg upadłego;3) zawiadomienie o upadłości komornika ogólnej właściwości upadłego;4) zawiadamia placówki pocztowe w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe ( poz. 1529) o ogłoszeniu upadłości;5) zawiadamia o upadłości banki i instytucje, z którymi upadły zawarł umowę o udostępnienie skrytki sejfowej albo złożył pieniądze lub inne przedmioty;6) wzywa przedsiębiorstwa przewozowe, przedsiębiorstwa spedycyjne i domy składowe, w których znajdują się lub mogą znajdować się towary należące do upadłego lub przesyłki do niego adresowane, o przekazanie syndykowi przesyłek lub towarów oraz aby nie wykonywały poleceń kierowanych do nich przez upadłego;7) zwraca się do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla upadłego z wnioskiem o udzielenie informacji dotyczących upadłego, mających wpływ na ocenę jego sytuacji majątkowej, w szczególności dotyczących okoliczności powodujących powstanie po stronie upadłego obowiązku podatkowego w okresie pięciu lat przed dniem zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości;8) zasięga informacji w Krajowym Rejestrze Sądowym, czy upadły jest wspólnikiem spółek handlowych, jak również czy w okresie dziesięciu lat przed dniem zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości sprawował funkcję członka organu spółek handlowych i czy w stosunku do tych spółek ogłoszono upadłość;9) wytaczanie powództw o uznanie za bezskuteczne czynności prawnych podjętych przez upadłego ze szkodą dla wierzycieli;10) prowadzi postępowania sądowe i administracyjne dotyczące wierzytelności podlegających zgłoszeniu do masy upadłości;11) sporządza listę wierzytelności;12) sporządza spis inwentarza i dokonuje oszacowania składników masy upadłości oraz sporządza plan likwidacji masy powyższe obowiązki są wykonywane pod nadzorem sędziego-komisarza, który zakreśla syndykowi termin wykonania poszczególnych zadań. Poniżej treść przykładowego zarządzenia sędziego-komisarza wydawanego niezwłocznie po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej:Sygn. akt VIII GUp 30/14 ZARZĄDZENIEDnia 26 maja 2015 – komisarz: SSR Jan Kowalski w Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej, Wydział VIII Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych w postępowaniu upadłościowym Adama Kwiatkowskiego, numer PESEL 00000910650, jako osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej na posiedzeniu niejawnym zarządza:pod rygorem konsekwencji dyscyplinarnych zobowiązać syndyka do: 1. składania sprawozdań z czynności i sprawozdań rachunkowych w nieprzekraczalnym terminie do 14 dnia miesiąca kolejnego po okresie sprawozdawczym, który nie może przekraczać dwóch miesięcy kalendarzowych (pierwsze sprawozdania powinny objąć okres od 25 maja 2015 r. do 30 czerwca 2015 r.), 2. składania wraz ze sprawozdaniem rachunkowym odpisów pełnych wyciągów z rachunków bankowych masy (także rachunków lokat) oraz raportów kasowych za cały okres sprawozdawczy, w porządku chronologicznym, 3. składania wraz ze sprawozdaniem rachunkowym odrębnego oświadczenia syndyka o stanie zadłużenia masy upadłości (zakresie zobowiązań powstałych po ogłoszeniu upadłości i dotychczas niezaspokojonych); poszczególne zobowiązania masy upadłości („długi syndyka”) powinny być (niezależnie od daty ich powstania) osobno opisane z podaniem kwoty zaległości, daty i przyczyny ich powstania, daty wymagalności (o ile już nadeszła) oraz wskazaniem osoby wierzyciela masy, 4. pozostawiania w kasie masy upadłości (poza rachunkami bankowymi) jedynie niezbędnej rezerwy zabezpieczającej bieżące wydatki masy upadłości („pogotowie kasowe”), w tym zaś do przemieszczania środków pieniężnych z rachunków bankowych do kasy wyłącznie w razie wystąpienia konkretnej, bezpośrednio przewidywalnej potrzeby, 5. złożenia w ramach spisu inwentarza: a) odpisów dokumentów zaświadczających stany środków pieniężnych przejętych przez syndyka w kasie i na rachunkach bankowych z dniem ogłoszenia upadłości lub później, b) aktualnych odpisów z ksiąg wieczystych prowadzonych dla składników nieruchomych objętych masą, c) odpisów dowodów rejestracyjnych pojazdów objętych masą, d) aktualnych odpisów z właściwych rejestrów odnośnie podmiotów, w których upadłemu służą prawa z udziałów, akcji, wkładów, jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych, e) szczegółowego wykazu należności służących upadłemu, obejmującego dane jak w art. 23 ust. 1 pkt 5) Prawa upadłościowego i naprawczego, wstępną ocenę ich ściągalności oraz wskazanie stanu postępowań sądowych lub egzekucyjnych, które ewentualnie ich dotyczą, f) wykazu zabezpieczeń rzeczowych (także z art. 336 ust. 2 Prawa upadłościowego i naprawczego) ciążących na objętych masą składnikach majątku upadłego (zabezpieczenia należy precyzyjnie opisać i dostępnymi środkami możliwie szczegółowo udokumentować ich istnienie), względnie stanowczego zapewnienia o braku zabezpieczeń (o ile zapewnienie takie będzie zgodne z aktualnym stanem wiedzy syndyka), g) informacji o czynnościach prawnych, co do których syndyk rozważy celowość wystąpienia z powództwami o stwierdzenie ich bezskuteczności, czy też o uznanie ich za bezskuteczne, w trybie przepisów Działu III Tytułu III Części pierwszej Prawa upadłościowego i naprawczego, 6. pobierania oryginałów zgłoszeń wierzytelności i załączników do nich tylko za szczególnym zezwoleniem sędziego – komisarza i każdorazowo z zastrzeżeniem osobistego zwrotu do Sekretariatu Wydziału w terminie dwóch dni roboczych; odpisy zgłoszeń i załączników syndyk może i powinien odbierać na bieżąco, niezwłocznie w miarę wpływu; w razie stwierdzenia, że pismo obejmujące zgłoszenie wierzytelności zawiera także inne żądanie w toku postępowania upadłościowego (w szczególności wniosek o wyłączenie z masy, wniosek o odwołanie syndyka, wniosek o ustanowienie rady wierzycieli lub zmianę jej składu), syndyk zobowiązany jest natychmiastowo poinformować o tym sędziego – komisarza, 7. sporządzenia i przekazania sędziemu – komisarzowi listy wierzytelności w terminie do 24 lipca 2015 r. (po uprzednim skonsultowaniu projektu przedstawionego najpóźniej 15 lipca 2015 r.), bądź wyczerpującego omówienia (w piśmie złożonym najpóźniej 15 lipca 2015 r.) ewentualnych przeszkód uniemożliwiających ukończenie prac (w tym zwłaszcza wpływu zgłoszeń po terminie wyznaczonym w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości), 8. niezwłocznego złożenia do akt postępowania dowodów obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej syndyka za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności osobiście lub przez pełnomocnika (stosownie do art. 156 4 Prawa upadłościowego i naprawczego), w postaci co najmniej odpisu polisy i odpisu potwierdzenia zapłaty należnej od syndyka składki, a następnie do sukcesywnego przedkładania – już bez odrębnych wezwań sędziego – komisarza – analogicznych dowodów kontynuacji ubezpieczenia; wniosek syndyka w sprawie zwrotu wydatku koniecznego nie będzie uwzględniony w razie stwierdzenia, że składkę uiszczono po upływie terminu określonego w polisie, 9. niezwłocznego złożenia do akt postępowania dowodów zawiadomienia o upadłości tych wierzycieli, których adresy są znane na podstawie ksiąg upadłego, 10. na skutek (także) zapytań adresowanych bezpośrednio do sędziego – komisarza lub Sądu upadłościowego – udzielania wierzycielom (względnie ich pełnomocnikom) wyczerpująco rzeczowych informacji o stanie postępowania i aktualnych perspektywach zaspokojenia wierzycieli oraz do przedkładania odpisów tych informacji (wraz z odpisami dowodów nadania) sędziemu – komisarzowi do wiadomości – w terminie 3 dni od dnia przekazania syndykowi odpisu pisma wierzyciela,zobowiązać syndyka do złożenia w terminie 3 dni oświadczenia co do występowania okoliczności wymienionych w art. 157a ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego – pod rygorem dyscyplinarnego odwołania w razie późniejszego wykrycia, że takie okoliczności go dotyczyły,na podstawie art. 152 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego w zw. z art. 227 Prawa upadłościowego i naprawczego w zw. z art. 336 Prawa upadłościowego i naprawczego, pod rygorem konsekwencji dyscyplinarnych zobowiązać syndyka, aby sumy (netto) uzyskane ze zbycia składników masy obciążonych rzeczowo albo przewłaszczonych dla zabezpieczenia wierzytelności niezwłocznie umieszczał na odrębnej, korzystnie oprocentowanej lokacie bankowej, wskazując, iż syndykowi nie wolno będzie, bez szczególnego zezwolenia sędziego – komisarza, środkami tymi dysponować, wyjąwszy uzyskane odsetki oraz konieczność przedłużenia bądź przeniesienia lokaty,wezwać (na znany adres zamieszkania) Adama Kwiatkowskiego, aby w trybie art. 4912 1 Prawa upadłościowego i naprawczego w zw. z art. 57 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego złożył sędziemu – komisarzowi pisemne oświadczenie następującej treści:„Oświadczam, że wskazałem i wydałem syndykowi cały mój majątek, jak również wszystkie dokumenty dotyczące tego majątku, rozliczeń z wierzycielami oraz zakończonej przeze mnie działalności gospodarczej, w szczególności księgi rachunkowe, inne ewidencje prowadzone dla celów podatkowych i korespondencję.”– w terminie 14 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania, pod rygorem umorzenia postępowania upadłościowego z przyczyn leżących po stronie upadłego, jak również pod rygorem odpowiedzialności karnej przewidzianej w art. 523 Prawa upadłościowego i naprawczego:„Art. 523. 1. Kto będąc upadłym (…), nie wydaje syndykowi całego majątku wchodzącego do masy upadłości, ksiąg rachunkowych lub innych dokumentów dotyczących jego majątku- podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. 2. Tej samej karze podlega, kto będąc upadłym (…), nie udziela syndykowi lub sędziemu – komisarzowi informacji dotyczących majątku upadłego.”Sędzia – komisarz

czy syndyk moze wyrzucic z mieszkania